• img1
  • img2
  • img3
  • img5
  • img4

Το σχολείο μας... και το χωριό μας!

Ο Μαζωτός είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας, και βρίσκεται σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πόλης. Ο Μαζωτός είναι κτισμένος στην παράκτια πεδιάδα της Λάρνακας σε μέσο υψόμετρο 35 μέτρων. Το τοπίο του χωριού έχει μια γενική κλίση προς τη θάλασσα.


Το χωριό γνώρισε μεγάλες πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Στην τελευταία απογραφή που έγινε το 2011 οι κάτοικοι του Μαζωτού ανήλθαν στους 832. Ο Μαζωτός άρχισε τα τελευταία χρόνια να αναπτύσσεται τουριστικά και οικοδομικά με τηv ανέγερση εξοχικών κατοικιών. Στην κοινότητα διαμένουν αρκετές οικογένειες με μεταναστευτική βιογραφία.
Το πρώτο Δημοτικό Σχολείο λειτούργησε στο Μαζωτό το 1882 και στο τέλος του 19ου αιώνα έπαψε να λειτουργεί. Μερικά χρόνια αργότερα επαναλειτούργησε και μέχρι το 1925 στεγαζόταν σ’ ένα δωμάτιο στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Από το 1925 έως και το 1960, το σχολείο – μια αίθουσα και ένα διδασκαλικό γραφείο- βρισκόταν  σε ένα λοφίσκο κοντά στην εκκλησία.  Αυτό στη συνέχεια κατεδαφίστηκε γιατί αυξήθηκε ο αριθμός των μαθητών και στη θέση του ανεγέρθηκε μεγαλύτερο κτήριο – με τρεις αίθουσες- , το οποίο, αφού έτυχε ανακαίνισης το 2006, αποτελεί μέρος του σημερινού σχολικού κτηρίου. Στο αρχείο του σχολείου διασώζονται επίσημα βιβλία, κάποια από το 1905.


Το σχολείο περιβάλλεται από σπίτια. Η αυλή του είναι  μεγάλη και τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί από το Σύνδεσμο Γονέων ένα γήπεδο αθλοπαιδιών  στα ανατολικά του σχολείου. Στο σχολείο υπάρχει αίθουσα πολλαπλής χρήσης, εργαστήριο οικιακής οικονομίας και μια αίθουσα που χρησιμοποιείται πολλαπλώς (για το μάθημα του σχεδιασμού και της τεχνολογίας, τη φιλαναγνωσία και ως αίθουσα λογοθεραπείας). Το σχολείο είναι εξοπλισμένο με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ένα διαδραστικό πίνακα και βιντεοπροβολείς. Στο χώρο του σχολείου στεγάζεται και το Δημόσιο Νηπιαγωγείο.

Η σχολική μας μονάδα παρόλο το μέγεθος, τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητές της, στοχεύει ψηλά σε όλους τους τομείς διατηρώντας υψηλές προσδοκίες για την απόδοση και τη συνεργασία και την ανάπτυξη όλων: μαθητών/τριών, εκπαιδευτικών, γονιών.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια καθορίσαμε το όραμα και την πορεία δράσης μας. Ο καθορισμός του οράματος βασίστηκε σε μια εσωτερική, εντατική διαδικασία παρατήρησης και αυτοαξιολόγησης  της σχολικής μας μονάδας. Συγκεκριμένα λήφθηκαν πληροφορίες από τρεις πηγές:
Γονείς: Λήφθηκε υπόψη η γνώμη τους μέσα από ερωτηματολόγια  που στάληκαν σε όλους και με τα οποία διαφάνηκαν οι προτεραιότητες των γονιών σε θέματα μάθησης και ανάπτυξης του σχολείου.
Μαθητές/τριες: Πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις στις τάξεις και συνεδρίες του Κεντρικού Μαθητικού Συμβουλίου κατά όπου τα ίδια τα παιδιά εξέφρασαν τη γνώμη τους.
Εκπαιδευτικοί: Λήφθηκε υπόψη η γνώμη των εκπαιδευτικών μετά από τις αρχικές τους αξιολογήσεις και παρατηρήσεις σε θέματα μάθησης και έγιναν συζητήσεις σε συνεδρίες προσωπικού για καθορισμό των προτεραιοτήτων.
Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού: Στον καθορισμό του οράματος λήφθηκε σοβαρά υπόψη η κυπριακή εκπαιδευτική πολιτική καθώς και οι υπό έμφαση στόχοι του υπουργείου.

 

ΤΟ  ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ:

Για τη διατύπωση του οράματος προηγήθηκε συζήτηση με βάση τις παιδαγωγικές αντιλήψεις του Paulo Freire, ενός από τους κορυφαίους στον κόσμο σύγχρονους εκπαιδευτικούς και κοινωνιολόγους. Η σκέψη του Freire εκφράζει την απάντηση ενός δημιουργικού μυαλού και μιας συνείδησης στην εξαιρετική αθλιότητα και δυστυχία όπου ζούσαν οι καταπιεσμένες μάζες γύρω του. Οι σκέψεις και οι προτάσεις του Freire,  όχι μόνο συνεισφέρουν στον προβληματισμό για το ρόλο της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά και αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Μιλάμε για μια απελευθερωτική παιδαγωγική πράξη, που κάνει τον άνθρωπο περισσότερο άνθρωπο και ανοίγει δρόμους προς την ελευθερία, προς μια πιο δίκαιη και δημοκρατική  κοινωνία. Ο Freire πιστεύει ότι οι μαθητές όλων των ηλικιών είναι ικανοί να μετασχηματίσουν την πραγματικότητα και να απελευθερωθούν από τις αιτιοκρατικές μορφές ύπαρξης και ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την κριτική τους νοημοσύνη για να απομυθοποιούν και να αποκρυπτογραφούν τους τρόπους με τους οποίους βλέπουν τους εαυτούς τους και τον περίγυρό τους.

Στοχεύουμε λοιπόν στην  παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, μέσα σε ένα ασφαλές, υγιές και κατάλληλο για μάθηση περιβάλλον, με πρώτιστο στόχο τον λειτουργικό αλφαβητισμό, την κατάκτηση των πυρηνικών γνώσεων και την απόκτηση των κομβικών εκείνων ικανοτήτων και δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες για τον πολίτη του 21ου αιώνα αλλά παράλληλα και στην καλλιέργεια σκεπτόμενων ανθρώπων που να έχουν κριτική αντίληψη της πραγματικότητάς τους.

 


ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΑΣ


Με ταπεινοφροσύνη
με στοργική αγάπη, ανοχή,
ικανότητα, αποφασιστικότητα και υπομονή,
συμβάλλουμε στη δημιουργία
ενός αειφόρου περιφερειακού σχολείου.
Εργαζόμαστε για ένα σχολείο που πάει μπροστά,
που απορρίπτει τη στασιμότητα.
Ένα σχολείο που σκέφτεται, συμμετέχει, μιλά,
αγαπά, φαντάζεται και δημιουργεί.
Ένα σχολείο που παράγει πολιτισμό.

 

 

 

 

 

Το αρχαιότερο ναυάγιο της Κύπρου στη θάλασσα του Μαζωτού

Στα νερά του Μαζωτού, 2.5 χιλιόμετρα από την ακτή και σε βάθος 45 μέτρων βρίσκεται το αρχαιότερο ναυάγιο της Κύπρου που χρονολογείται περίπου το 350 π.Χ. Το αντίστοιχο ναυάγιο της Κερύνειας είναι κατά πενήντα χρόνια νεώτερο [300 π.Χ.].

Επιφανειακοί αμφορείς από το ναυάγιο του Μαζωτού.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις, το ελληνικό πλοίο προερχόταν από τη Χίο και μετέφερε κρασί μέσα σε πήλινους αμφορείς. Είχε ως προορισμό λιμάνια της ανατολικής Μεσογείου, ανάμεσά τους το αρχαίο Κίτιο και ίσως τη Σαλαμίνα. Θεωρείται σημαντικό γιατί είναι από τα ελάχιστα των τελευταίων κλασικών χρόνων. Η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα που ξεκίνησε το 2006-07 στον Μαζωτό, είναι η δεύτερη που γίνεται στην Κύπρο. Η πρώτη, έγινε στην Κερύνεια το 1967. Η έρευνα έχει βοηθήσει στην εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ του Βορείου Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου -γνωστής στην αρχαιότητα ως Λεβάντες-, το ρόλο που έπαιζε η Κύπρος στους ναυτικούς δρόμους, τον τρόπο διεξαγωγής του θαλάσσιου εμπορίου, τις συνθήκες διαβίωσης των ναυτικών, καθώς και τα είδη και μεγέθη των εμπορικών πλοίων της αρχαιότητας. Θα πρέπει να πούμε πως η έρευνα αυτή είναι η πρώτη που διενεργείται αποκλειστικά από κυπριακούς φορείς.

Υποβρύχια καταγραφή.
Λόγω του μεγάλου βάθους του ναυαγίου, κρίθηκε αναγκαία η ανέλκυση των αμφορέων, από αυτοδύτες της Κυπριακής Ομοσπονδίας Υποβρυχίων Δραστηριοτήτων Κύπρου.
Επικεφαλής της προσπάθειας είναι η επίκουρος καθηγήτρια Στέλλα Δεμέστιχα, της Ερευνητικής Μονάδας Ενάλιας Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η έρευνα διεξάγεται με τη συνεργασία του Τμήματος Αρχαιοτήτων, ενώ από το 2010 συμμετέχει στο πρόγραμμα και το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Χορηγοί της προσπάθειας είναι το Κυπριακό ίδρυμα Θέτις και ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού.


Η μαγεία του βυθού με τους αρχαίους αμφορείς.
Το ναυάγιο εντοπίστηκε το 2006. Από το 2007 που ξεκίνησε η έρευνα έχουν ανελκυστεί μερικοί από τους 1000 επιφανειακούς αμφορείς, οι οποίοι έχουν εντοπιστεί και καταμετρηθεί, δύο μολύβδινες ράβδοι με υπολείμματα ξύλου που αποτελούσαν τμήμα μιας από τις άγκυρες και ένα πλήθος ελαιοπυρήνων που προέρχονται από την τροφή του πληρώματος. Μετά την πρώτη φροντίδα τα ευρημάτα μεταφέρονται για συντήρηση στο εργαστήρι ενάλιας αρχαιολογίας το οποίο βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρνακας. Η έρευνα που διαρκεί 6 έως 8 βδομάδες γίνεται μια φορά τον χρόνο (όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις).

Η χαρά των αρχαιολόγων από την ανέλκυση των αμφορέων με επικεφαλής την καθηγήτρια Στέλλα Δεμέστιχα.
Οι περισσότεροι αμφορείς προέρχονται από τη Χίο. Το κρασί φορτώθηκε από νησιά του Βορείου Αιγαίου, τη Χίο και τη Σάμο. Η θαλάσσια περιοχή διακόσια μέτρα περιμετρικά του ναυαγίου κηρύχθηκε προστατευμένη ζώνη από το Τμήμα Αρχαιοτήτων.

 

 

 

 

Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίας αυτού Μαρίας και των τέκνων τους Αρκαδίου και Ιωάννη

 

H οικογένεια του Αγίου Ξενοφώντος ήταν πολύ πλούσια. Όμως, ζούσαν απλή, χριστιανική ζωή. Συνέχεια έδιναν χρήματα στους φτωχούς και όλη η οικογένεια εργαζόταν με γνήσιο πνεύμα χριστιανικής φιλανθρωπίας. Ο Άγιος Ξενοφών μαζί με τη γυναίκα του Μαρία είχαν δύο γιους: τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Όταν μεγάλωσαν τους έστειλαν στη Βηρυτό για να σπουδάσουν νομικά. Όμως το πλοίο τους βούλιαξε και από θαύμα σώθηκαν κι έφτασαν στην Ιερουσαλήμ, όπου εκεί έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, τους έψαχναν και μετά από πολύ καιρό τους βρήκαν. Όταν άκουσαν για τον θαυμαστό τρόπο που σώθηκαν, έδωσαν ό,τι είχαν στους φτωχούς κι έγιναν κι εκείνοι μοναχοί.

Το παράδειγμα που μας δίνει αυτή η οικογένεια είναι ότι, ακόμη κι αν είμαστε πλούσιοι δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και να τα ξοδεύουμε, αλλά να κάνουμε ελεημοσύνες και να βοηθούμε τους φτωχούς. Επίσης, ακόμη κι αν δεν είμαστε μοναχοί, μπορούμε να ζούμε όλοι σε μια οικογένεια μια χριστιανική ζωή, σύμφωνα με τους κανόνες της πίστης μας.

Ο Άγιος Ξενοφών δεν ονομάζεται μόνο έτσι. Ο κόσμος τον αποκαλεί και « Άγιο Ξορινό», γιατί είναι ο Άγιος που εξορίζει τα κακά.

Η εικόνα του Αγίου Ξενοφώντος έφτασε στον Μαζωτό από έναν άνθρωπο που ονομαζόταν Χατζηδημητρός και ήταν από τη Βοκολίδα, αλλά ήταν παντρεμένος στον Μαζωτό. Μια νύχτα εμφανίστηκε στον ύπνο του ο Άγιος Ξενοφών και του είπε να πάει στη Βοκολίδα για να του φέρει την εικόνα του. Το πρωί ο Χατζηδημητρός παίρνει τη φοράδα του και ξεκινά για τη Βοκολίδα. Όταν έφτασε εκεί, ο ιερέας του είπε πως δεν υπήρχε τέτοια εικόνα. Απογοητευμένος γυρίζει στον Μαζωτό, Ξαναεμφανίζεται στον ύπνο του ο Άγιος και του λέει να πάει να του φέρει την εικόνα του. Ξεκινά και πάλι ο Χατζηδημητρός για τη Βοκολίδα. Ο ιερέας πριν να πάει ο Χατζηδημητρός εκεί, είπε να κρύψουν την εικόνα του Αγίου σε ένα μέρος της αυλής. Όταν πήγε εκεί ο Χατζηδημητρός τους ξαναρώτησε και για να τον πείσουν τον πήγαν στην εκκλησία για να δει πως δεν υπήρχε εκείνη η εικόνα. Όταν βγήκαν έξω, ξαφνικά σε εκείνο το μέρος της αυλής όπου ήταν κρυμμένη η εικόνα, έβγαλε φωτιά. Ο Χατζηδημητρός πήγε κι έσκαψε και βρήκε την εικόνα του Αγίου. Όταν έφτασε στον Μαζωτό η φοράδα του δεν άντεξε και πέθανε από τις πολλές διαδρομές. Ο Χατζηδημητρός έχτισε εκεί που έφτασε, μια εκκλησία αφιερωμένη στο όνομα του Αγίου και τοποθέτησε μέσα την εικόνα του.

Στο χώρο εκείνο χτίστηκε πριν λίγα χρόνια μια μεγάλη πανέμορφη εκκλησία. Εκεί κάθε χρόνο γίνεται πολύ μεγάλο πανηγύρι προς τιμήν του Αγίου. Πολλοί πιστοί από όλη την Κύπρο έρχονται για να προσκυνήσουν την εικόνα του, επειδή είναι πολύ θαυματουργός. Η εκκλησία στον Μαζωτό είναι η μοναδική στην Κύπρο που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ξενοφώντα.

 

Η παλιά εκκλησία του Άγιου Ξενοφώντος βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό, στο ανατολικό μέρος του χωριού σε ένα μικρό ύψωμα. Η εκκλησία του Αγίου είναι πετρόκτιστη και μικρή, δεν χωράει πολλούς ανθρώπους μέσα. Κάποιες φορές πηγαίνουμε εκεί για να  παρακολουθήσουμε τη Θεία Λειτουργία.

Στην μπροστινή όψη της εκκλησίας υπάρχει ένα μεγάλο υπόστεγο με λίγους σκάμνους για να ξεκουράζονται οι προσκυνητές. Η εκκλησία έχει κεραμιδένια στέγη που καλύπτει όλη της την οροφή. Το καμπαναριό είναι το πιο ψηλό σημείο του ναού. Από εκεί κρέμεται ένα μεγάλο σχοινί από όπου οι άνθρωποι χτυπούν την καμπάνα. Μπαίνοντας μέσα στο ναό, στα δεξιά σου βλέπεις το παγκάρι με τα κεριά που μπορείς  να πάρεις, να ανάψεις και να κάνεις την προσευχή σου. Μπροστά βλέπεις μια ασημένια, μεγάλη εικόνα του Αγίου. Εκεί υπάρχει ένα ποτήρι με νερό και λάδι και μέσα ένα φυτίλι που μπορείς να το ανάψεις, μετά να πάρεις λίγο βαμβάκι και να πάρεις λίγο λάδι για να σταυρωθείς.  Ακόμα, υπάρχουν τάματα από κερί που παίρνουν οι άνθρωποι για να παρακαλέσουν τον Άγιο να κάνει ένα θαύμα. Μέσα στην εκκλησία έχει δύο μικρά μανουάλια που περιέχουν άμμο. Εκεί οι πιστοί ανάβουν ευλαβικά τα κεριά τους. Η εκκλησία έχει ένα μικρό εικονοστάσι με λίγες εικόνες. Ακουμπισμένοι στους τοίχους της εκκλησίας βρίσκονται λίγοι σκάμνοι. 

 

Έξω από την εκκλησία βρίσκεται το κοιμητήριο του χωριού. Δίπλα,  υπάρχει ένα μεγάλο υπόστεγο με παγκάκια για να κάθονται οι πιστοί. Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος χώρος στάθμευσης. Μπροστά από την μικρή εκκλησία είναι η μεγάλη εκκλησία που λειτουργείται κάθε Κυριακή. Πιο μακριά υπάρχουν πολλά δέντρα όπως τερατσιές και πεύκοι.  Από μακριά, φαίνεται το χωριό μας, ο περίφημος Μαζωτός.  Στο βάθος βλέπεις τη θάλασσα να γυαλίζει.

Την εκκλησία την επισκεπτόμαστε με το σχολείο κάθε Τσικνοπέμπτη. Εκεί παίζουμε παραδοσιακά παιχνίδια. Ο Σύνδεσμος Γονέων του Σχολείου μας φτιάχνει σουβλάκια. Αφού προσκυνήσουμε, διασκεδάζουμε και περνούμε ευχάριστα τη μέρα μας.

Όταν πηγαίνω στην εκκλησία του Αγίου Ξενοφώντος νιώθω γαλήνη, ηρεμία και ότι βρίσκομαι κοντά στο Θεό.  Εύχομαι να μείνει για πάντα έτσι αυτός ο χώρος.

 

 

 

 

Ο Άγιος Γεώργιος 

 

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.  Κτίστηκε από εράνους που έγιναν στο χωριό για να μαζευτούν χρήματα. Κτίστηκε το 1963.  Μπροστά από την εκκλησία βρίσκεται το Κοινοτικό Συμβούλιο του χωριού και λίγο πιο μπροστά τα καφενεία.  Η εκκλησία του Άγιου Γεώργιου κατεδαφίστηκε 3 φορές για να γίνει μεγαλύτερη. Στις κατεδαφίσεις χάθηκαν πολύτιμα αντικείμενα όπως εικόνες και ξυλόγλυπτα. Δεν χάθηκαν μόνο εικόνες αλλά και ένα παλαιό τέμπλο καθώς επίσης το εικονοστάσι που οι ζωγραφιές του έμοιαζαν με αληθινές. Σε κάθε ιερό εκκλησίας ξέρουμε πως βρίσκεται μέσα η εικόνα του αγίου που έχει το όνομα του η εκκλησία. Έτσι και στην εκκλησία του άγιου Γεώργιου υπάρχει εικόνα που απεικονίζει τον άγιο  να κρατά σπαθί αντί κοντάρι. Η εικόνα αυτή είναι πάρα πολύ παλιά, του έτους 1777.

Στην εκκλησία λειτουργούμε  σχεδόν κάθε Κυριακή. Δεν είναι και τόσο μεγάλη για να χωράει πάρα πολύ κόσμο. Ελπίζω να μην την κατεδαφίσουν πάλι για να χτίσουν μεγαλύτερη!   Η εκκλησία γιορτάζει στις 23 Απριλίου κάθε χρόνο. Εκείνη την ημέρα πηγαίνουμε στην εκκλησία για να τιμήσουμε την μνήμη του Αγίου.

 

 

 

 

Το ξωκλήσι της Παναγίας της Πετούντας

 

Ενάμισι χιλιόμετρο νότια του Μαζωτού, κοντά στη θάλασσα βρίσκεται κτισμένο το παλιό παρεκκλήσι της Παναγίας της Πετούντας.

To εκκλησάκι είναι μικρό και φτωχικό, κτισμένο από πέτρα. Δεν έχει την άνεση να φιλοξενήσει πολλούς πιστούς. Λίγο πιο κάτω όμως από αυτό το εκκλησάκι, πενήντα μέτρα απόσταση, έχει κτιστεί το καινούργιο εκκλησάκι, αφιερωμένο και αυτό στην Παναγία την Πετούντα. Το νέο εκκλησάκι κτίστηκε από δωρεά των προπάππων μου Γεωργίου και Ελισάβετ Ρόπα.     

Σύμφωνα με την παράδοση, το ξωκλήσι πήρε το όνομα Πετούντα, γιατί η Παναγία ήλθε πετώντας και κάθισε εκεί. Κοντά στο ξωκλήσι βρίσκεται η πηγή της Παναγίας. Πιστεύεται ότι  η πηγή αυτή ανοίχθηκε από την Παναγία με το που πάτησε το πόδι της εκεί. Από αυτή την πηγή οι κάτοικοι πήραν νερό για να κτίσουν το ξωκλήσι. Ως σήμερα η πηγή αναβλύζει και λέγεται «Καννούρι», γιατί καννουρίζει το νερό.

Η εικόνα της Παναγίας, βρέθηκε από τον συγχωριανό μας κύριο Μηνά. Η Παναγία παρουσιάστηκε μια νύχτα στον ύπνο του. Του είπε σε ποια τοποθεσία να σκάψει για να βρει το εικόνισμα της. Την επομένη μέρα ο άνθρωπος ξεκίνησε να πάει για την ανεύρεση της εικόνας. Πήγε, έσκαψε, και βρήκε την εικόνα. Εκεί ακριβώς στο ίδιο μέρος οι συγχωριανοί αποφάσισαν να κτίσουν ένα εκκλησάκι, το οποίο και αφιέρωσαν στην Παναγία.

Μια παράδοση αναφέρει, πως πάνω στο μικρό λόφο κοντά στο ξωκλήσι, υπήρχε ναός της θεάς Αφροδίτης και κάτω από τα ερείπια του ναού βρίσκεται ένα ωραίο άγαλμα της θεάς της ομορφιάς.

 

 

 

 

Μουσείο Κώστα Αργυρού
 

 

Το μουσείο ιδρύθηκε το Δεκέμβρη του 2001. Το μουσείο δημιουργήθηκε για να αναδειχτεί το έργο του αυτοδίδακτου γλύπτη του χωριού μας, Κώστα Αργυρού.

Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει στο μουσείο ξυλόγλυπτα και πέτρινα αγάλματα, ψηφιδωτά και φυσικά πίνακες ζωγραφικής. Όλα τα έργα του μουσείου κρύβουν πίσω τους μύθους, ιστορίες και πολιτιστικά δρώμενα του Μαζωτού. Ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει και να γνωρίσει καλύτερα το Μαζωτό μέσα από τα έργα του Κώστα Αργυρού.

 

Τα έργα του Κώστα Αργυρού είναι εμπνευσμένα από μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι ασχολείται με τη φιλοξενία (χαρακτηριστικό των κατοίκων του Μαζωτού, αλλά και ολόκληρης της Κύπρου), ασχολείται με θέματα θρησκευτικά, (όπως με την κοίμηση της Θεοτόκου),  με παραδοσιακές ιστορίες του Μαζωτού (την Παναγία της Πετούντας, τον Χατζημήτρο) και με πολιτικά γεγονότα και πρόσωπα (για παράδειγμα με τον Μακάριο).

Τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές προσπάθειες για συντήρηση και αναβάθμιση του μουσείου. Το μουσείο είναι ανοιχτό καθημερινά για όποιον θέλει να το επισκεφτεί.

 

Camel Park

 

Ένα νέο πάρκο, μοναδικό στην Κύπρο, λειτουργεί τα τελευταία χρόνια στο χωριό μας. Το Camel Park βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και φιλοξενεί εκτός από γκαμήλες πολλά άλλα ζώα. Στον ίδιο χώρο υπάρχει μουσείο λαϊκής τέχνης, εστιατόριο, πισίνα και παιχνίδια για τα παιδιά. Είναι ανοιχτό καθημερινά και τα Σαββατοκύριακα. Μια βόλτα με τις γκαμήλες θα σας μείνει αξέχαστη!

 

 

ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΡΚΟ  ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

 


Στο χωριό μας άνοιξε πριν λίγο καιρό ένα νέο πάρκο γλυπτικής που ονομάζεται «ΠΕΤΡΑΙΟΝ». Αν κάποιος τουρίστας ή ακόμη και παιδιά θελήσουν να επισκεφτούν το Πάρκο, θα μπορέσουν να  θαυμάσουν τα υπέροχα γλυπτά που είναι φτιαγμένα από τον κύριο Σάββα Κούλενδρο. Πολλές από τις δημιουργίες έχουν σχέση με την ιστορία της πατρίδα μας. Εκεί θα δουν πολλά γλυπτά όπως την Σφήγκα και ένα μικρό εκκλησάκι που το έκτισε ο κ. Σάββας Κούλενδρος. Το πιο εντυπωσιακό γλυπτό που υπάρχει εκεί είναι ο πανύψηλος άνθρωπος που είναι φτιαγμένος από πέτρα. Το ύψος του είναι 8.5 μέτρα. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι χρειάστηκαν τρεις τεράστιες πέτρες για να φτιαχτεί αυτό το άγαλμα. Τον έχει ονομάσει Πετραίο. Επίσης μέσα στο μουσείο είναι χτισμένο το σπίτι του κύριου Σάββα!


Όλο το σπίτι του είναι χτισμένο μόνο με την πέτρα που φτιάχνει και τα αγάλματα του. Αν κάποιος θελήσει να επισκεφθεί το μουσείο θα είναι στην διάθεση σας ο κύριος Σάββας τις ακόλουθες μέρες: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Παρασκευή από τις 9:00 π.μ μέχρι τις 13:00 μ.μ. Το Σάββατο και  την Κυριακή το πάρκο είναι ανοιχτό από τις 10:00 π.μ μέχρι τις 16:00 μ.μ.

Μια επίσκεψη θα σας εντυπωσιάσει!